De houdbaarheidsdatum van een fiets lijkt steeds korter te worden. Vroeger was het nog heel normaal dat een Gazelle 20 jaar mee ging maar tegenwoordig geven ze het na 2 jaartjes al op. Logisch, ze maken ook een hoop mee. We rijden van hot naar her onder de meest barre weersomstandigheden, we smijten onze fietsen neer tussen overvolle fietsenrekken en vallen met fiets en al op de grond. En dan zijn er nog de jonge vandaaltjes die het stoer vinden om je wiel een trap te geven! Junkies die hem rustig meenemen en lamme koorballen die hem huppekee in de gracht kieperen!
Ach, onze lieve fietsjes hebben een hoop te verdragen. Maar juist daarom zouden we op z'n minst mogen verwachten dat ze ons niet telkens in de steek laten?! Keer op keer zit je opgescheept met een lekke band, mijlenver van huis. Je ketting ligt eraf, slag in je wiel, remmen kapot, bel stuk, trappers staan stil, etcetera etcetera... Tijd voor verandering. We leven nu in de 21e eeuw en de meest ingewikkelde microchips worden uitgevonden terwijl we nog steeds op hetzelfde model rijden als 50 jaar geleden. En als je iets wilt hebben met enigszins kwaliteit ben je gelijk een paar honderd euro lichter. Maar je zou wel gek zijn om zoveel geld over te hebben voor een ding waar je niet eens mee naar de club durft te gaan, omdat hij tóch wel gestolen wordt.
Onzin. Het móet mogelijk zijn om een simpele, goedkope en stevige versie te ontwikkelen. Geheid een gat in de markt. Er moet toch een goede reden zijn voor het feit dat deze nog niet bestaan? Bijvoorbeeld vanwege alle fietsenmakers die met onze krakkemikkige fietsen hun brood verdienen, misschien hebben zij er wel iets mee te maken...
Ja, ik voel me bedrogen. Elke keer als ik afscheid moet nemen van mijn vertrouwde vervoersmiddel. Ik heb ze nooit erg lang gekend maarja, je raakt toch gehecht aan zo'n rammelbakkie. Ik vind niks zo fijn als het rijden in de nacht, muis en muisstil, wanneer mijn rammelende fiets klinkt als een ritmische bulldozer. Het herkenbare geluid dat de omgeving waarschuwt voor mijn komst. Het was natuurlijk elke keer te voorspellen dat er een dag zou komen waarop Fietsje in elkaar zou storten.. Maar toch, het blijft jammer.
Wat zou ik blij zijn met een nieuw maatje met zijn nieuwe geluidjes waar ik mijn toekomstige avonturen op kan beleven. Een perfect maatje, die me niet teleurstelt en waar ik geen afscheid van hoef te nemen tot mijn dood ons scheidt.. Dus voel je, als nerd, gerust aangesproken om deze voor mij uit te vinden: de 21e eeuws fiets!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten